ԱՆԳՈՍՆՈՒԹԻՒՆ ԱՆԳՈՍՆՈՒՄՆ. Անգոսնելն, եւ անգոսնիլն. λοιδορία. (հյ. լուտանք) contumelia (թշնամանք)
Ապա եթէ նորա անգոսնելոյն նոյնպէս անգոսնութիւն զարկանես, զհուրն բորբոքեցեր. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 2։)
Մարմնական մխիթարութեան հանապազորդ անգոսնումն. (Վրք. հց. ՟Դ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անգոսնութիւն | անգոսնութիւնք |
| accusatif | անգոսնութիւն | անգոսնութիւնս |
| génitif | անգոսնութեան | անգոսնութեանց |
| locatif | անգոսնութեան | անգոսնութիւնս |
| datif | անգոսնութեան | անգոսնութեանց |
| ablatif | անգոսնութենէ | անգոսնութեանց |
| instrumental | անգոսնութեամբ | անգոսնութեամբք |