Աստեղահաճ

adj.

ԱՍՏԵՂԱՀԱՃ կամ ԱՍՏԵՂԱՀԱՋ, ԱՍՏԵՂԱՀԱՉ Անստոյգ բառ, իբր հաճեալ ընդ խտրանս աստեղագիտաց. կամ հաջօղ որպէս շուն ընդդէմ աստեղաց.

Աստեղահաճ, ինձ մատի՛ր, եւ մենամարտեսցուք. (Զենոբ.։)