Անփափագ

adj.

ԱՆՓԱՓԱԳ կամ ԱՆՓԱՓԱՔ. Որ ոչն փափաէ. անյէժար. անփոյթ.

Անփափաք են նոքա միայն, որք ոչ զճաշակն առին. (Լմբ. սղ.։)

Ճշմարիտ փառացդ անփափագ. (Սկեւռ. աղ.։)

Դատապարտելով զնոսա վասն անփափագ լինելոյ. (Գր. հր.։)