s.

Նոյն ընդ Օրհնութիւն, որոյ է արմատ. (ռմկ. օրհնէնք, օրհնէք ). Բարեմաղթութիւն, որպէս թէ՝ օրդ հնասցի.

Եկեալ եմ յօրհն (կամ յօրհնել) զեկեղեցիդ ըստ իմում օրինացս. (Վրդն. պտմ.։)

Եղեւ պատճառք այսց օրհնութեանց, որ ելանեն այսօր ի հեթանոսաց, այն՝ որ յառաջհայհոյութիւն փոխանակ օրհնից հանէին. Զի զօրհնից կամ զանիծից մշակապէս՝ ըզթոշակ վարձուց առցեսարդարապէս. (Յիշատ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ամենօրհնեալ

Ամէնօրհնեալ

Ամէնօրհնեան

Եկեղեցօրհնէք, նեաց

Ջրօրհնէք, նեաց

Վերօրհնեմ

Օրհնաբան, ից

Օրհնաբանեմ, եցի

Օրհնաբանութիւն, ութեան

Օրհնանուն

Օրհնառաք

Օրհնարան, ի

Օրհնեալ

Օրհնեմ, եցի

Օրհներգ

Օրհներգու, ի, աց

Օրհներգութիւն, ութեան

Օրհնիչ

Օրհնութիւն, ութեան

Օրհնութիւնաբեր

Voir tout