adj.

fulfilling, observing or keeping the law.

adj.

νομοφύλαξ . որպէս νομοτήρων legum observator. Որ պահէ զօրէնս. պատուիրանապահ.

Աստուածասէր թագաւորն օրինապահն կալով։ Օրէնսգիրքն եւ օրինապահքն։ Օրինապահքն պսակեցան։ Օրհնէ աստուած զօրիապահսն, եւ անիծէ զյանցաւորսն. (Ագաթ.։ Յճխ. ՟Գ. ՟Թ։)

Պարտ է մեզ օրինագրել, եւ միանգամայն փորձ առնել գործել եւ պահել զսոսա օրինագիրք իսկ՝ եւ օրինապահք, ըստ որում հնար է. (անդ. ՟Զ։)

Եւ Պահօղ զհին օրէնսն.

Կարծելով զնա հրէայ ոչ օրինապահ լինել։ Քան զփարիսեցւոցն օրինապահաց. (Ոսկ. յհ.։)

Ստեփաննոս՝ օրինապահ ծնողաց զաւակ. (Տօնակ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Օրինապահութիւն, ութեան

Voir tout