adj.

adventitious, foreign.

adj.

իբրեւ օտար մտեալ՝ մուծեալ.

Օտարամուտ մարդ ոք մտեալ (անդր) ի գրնանային աւուրսն՝ հիւանդանայ. (Կաղանկտ.։)

Չի՛ք ի նմա սէր օտարամուտ։ Բերին զհուրն օտարամուտ. (Մծբ. ՟Ժ՟Է. ՟Ժ՟Թ։)