of a different language;
disagreeing, dissenting;
— ուսմունք, strange doctrines.
ἑτερόφωνος, ἁλλότριος, ξένος alienam edens vocem, alienus, peregrinus. Որոյ Ձայնն կամ բարբառն է օտար. օտարալեզու. օտարախոհ. հակառակաբան.
Օտարաձայն այլամիտ խորհուրդս ունել նմա ընդ օրէնս արքունի։ Յուսմունս պէսպէս եւ յօտարաձայնս դանդաչէք. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Գ. 16։ Եբր. ՟Ժ՟Գ. 9։ Օտարաձայն բանից. զի՞նչ օտարաձայն ինչ է՝ զոր մեք պատմեմք։ Յաշխարհս հեռաւորս եւ օտարաձայնս առաքէի զքեզ։ Եւ ոչ այլ ումեք օտարաձայնից. Կոչ. ՟Ժ. ՟Ժ՟Բ։ Կանոն.։ Գէ. ես.։ Ոսկիփոր.։)
Ահիւ տագնապեալ այլալեզու հրէիցն ... սարսեալ դողային յօտարաձայն լեզուացն. (Տաղ անդրէի.։)