adj.

cf. Քաջաբան.

adj.

Քաջաբան. քաջալեզու. համարձակախօս. քաղցրախօս.

Քաջախօսն եսայի ասէ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 14։)

Նրբաձայն են, եւ ծանրալեզու, եւ ոչ քաջախօս. (Ճ. ՟Գ.։)

Բարձրաձայն եւ քաջախօս, այլ ոչ գիտնաւոր Սուրբ Գրոց. (Սոկր.։)

Ի բարի բանսն եւ ի պիտանիսն ոչ միայն ո՛չ է պարա լռել, այլեւ քաջախօս լինել. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։)