hy    |   fr

Տրգալ

s.

cf. Տարգալ.

s.

որ եւ ԴՐԳԱԼ, ՏԱՐԳԱԼ. (ռմկ. դգալ, տգալ) Գործի գոգաւոր եւ մեղեխաւոր ի պէտս սեղանոյ.

ասացաք յաղագս կրակի, թէ կերակ է, եւ տըրգալն՝ տարգալ, եւ սըղոցն՝ սողոց, Առաջադիր կարէ լինել տ, եւ ր. օրինակ իմն՝ տրգալ. (Մագ. քեր. եւ Երզն. քեր.։)