cf. Տռփամ.
cf. ՏՌՓԱՄ. ἑράω amo, cupio.
Որ առ մարմինն տռփի, եւ գեղեցկութեանն իբրու պտղոյ ումեմն, քաղցնու ... պատիւ եւ ոչ մի հատուցանելով հոգւոյն բարուցն այնմիկ՝ որոյ տռփի. (Պղատ. օրին. ՟Ը։)
Ի տռփեցելոց (կր. իբր սիրեցելոց) դաս եւ ի կարգ ածելով, վնաս գործեաց եւ տռփողացն ի հարկաւորպագոյնսն ... յանփութութենէն եւ ի տռփելոյն ծախուց. (Փիլ. տեսական.։)
Խնդրէ անյագաբար ի գերագոյնսն զտռփելն. (Մագ. ՟Ձ՟Բ։)
Միշտ տռփելն գերագոյն բարեաց։ Անգործ մնալով ի տռփելոյն։ Աստի տամ տռփելոցն իմ՝ զգործս կենցաղոյս. (Նչ. եղեկ։ Լմբ. սղ.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Բ։)