cf. Տռփանք.
cf. ՏՌՓՈՒԹԻՒՆ. որպէս Սէր եւ ցանկութիւն մարմնաւոր.
Ոչ էր կեանք նորա այլ ինչ, բայց տռփումն եւ գիութիւն։ Զտռփումն ցանկութեան ախտին նահանջեալ։ Տռփմամբ կերակուր կամեցաւ առնել. (Շ. ՟բ. պետ. ՟Ի։ Մագ. ՟Ձ՟Բ։ Մխ. առակ.։)
ՏՌՓՈՒՄՆ. որպէս Սէր հոգեւոր. ἕρως amor.
Յորժամ տռփումն աստուածային ողջախոհ եւ արդար խորհրդոցն պատահեսցի. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)
Ո՛չ ախտաւոր տռփմամբ, այլ աստուածային։ զտռփումն սիրոյ սրբոցն՝ որ առ քրիստոս։ Ցանկութիւն եւ տռփումն առ աստուած մերձաւորութեան։ Աղօթք եւ իղձք սրտին տռփման. (Նոննոս.։ Նար. երգ.։ Շ. յկ. ՟Ծ՟Ա։ Լմբ. պտրգ.։)
Տռփումն յերկինս համբառնալոյն. (Կլիմաք.։)
Աստուածայինն տռփումն։ Աստուածային տռփմանց երգս(երգոց). (Դիոն. երկն. եւ Դիոն. եկեղ.։)
Իմ տռփումն խաչեցաւ. (այսինքն սէր իմ, իբր սիրելին անձին իմոյ) (Ածազգ. ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տռփումն | տռփմունք |
| accusatif | տռփումն | տռփմունս |
| génitif | տռփման | տռփմանց |
| locatif | տռփման | տռփմունս |
| datif | տռփման | տռփմանց |
| ablatif | տռփմանէ | տռփմանց |
| instrumental | տռփմամբ | տռփմամբք |