va.

to burn, to set on fire, to fire.

ն.

ՏՈՉՈՐԵՄ ՏՈՉՈՐԻՄ. ἁνάπτω, φλογίζω, συγκαίω, -ομαι accendo, incendo, inflammo, -or;
ardeo, ferveo. Չարաչար այրել, իլ. կիզուլ. վառել. լուցանել. բորբոքել. արծարծել, իլ. երել. բռընկցնել, բռընկիլ.

Բորբոքեալ տոչորի ի գեհենի։ Տոչորելով տոչորեսցի. (Յկ. ՟Գ. 6։ Երեմ. ՟Խ՟Ը. 9։)

Որպէս հրով տոչորէ եւ վառէ ցանկութեանն բոց. (Յճխ. ՟Թ։)

Զի թէ առ այժմ հուր ոչ անկեալ յերկնից տոչորէ երագապէս. (Խոսր.։)

Բորբոքեալ մեղքն ի նմանութիւն հրոյ՝ տոչորեցան եւ բարկութիւնքն եւ սրտմտութիւնքն աստուածութեանն։ Ընդէ՞ր դուք ընդ նոսա այրեալ տոչորեցայք (կամ տոչորիք). (Ագաթ.։ Եղիշ. ՟Գ։)

Զի մի՛ տոչորիցիմք մեք յայնպիսի արեգակնէն, որ ի վերայ մերկ գլխոյ առաւել եռաց. (Նիւս. երգ.։)

Վառեցին զհուրն. իսկ իբրեւ իուրն տոչորեցաւ ուժգին։ Տոչորեցաւ հակառակութիւն։ Հուր տապախառն տենտոյ վառեալ տոչորէր ի նմա։ Լոյս ճրագացն եւ կանթեղացն բորբոքեալ տոչորէր։ Ահա այժմ նորահատ տոչորեցաւ բոց. (Եւս. պտմ. ՟Դ. 15։ ՟Բ. 40։ ՟Ա. 8։ Փարպ. Թէոդոր. մայրագ.։)

ՏՈՉՈՐԻԼ. նմանութեամբ, Վառիլ սրտի. անձկալ. տարփալ. պասքիլ ոգւով.

Աստուածային ցանգութեամբ տոչորէր. (Ճ. ՟Ա.։)

Տոչորեցայ յառ քեզ տռփանացդ. (Լմբ. սղ.։)

Անզաւակութեանն տենչանօք տոչորեալ։ Անջուր պասքութեամբ տոչորեալ. (Անան. եկեղ։)

Եւ Ծաւալիլ որպէս հրդեհ.

Զի խոնարհուեւեամբ իւրեանց հալածեսցեն զպարծանսն՝ որ տոչորեցան ի կորնթացիսն. (Եփր. ՟ա. կոր.։)