adj.

superior, celestial;
aerial, ethereal;
cf. Վերին;

s.

angel.

adj.

ἅνω, ἁνώτερος supernus, superior. Վերին. վերնային. երկնային. աստուածային. հոգեղէն.

Վերնական նախախնամութիւն, կամ զօրութիւն. վերնական կառք, կամ աստղ, կամ հուր, կամ ջուրք. (Պտմ. աղեքս.։ Նանայ.։ Շար.։ Շ. տաղ ծն.։ Եփր. թագ.։ Նար. յովէդ.։)

Վերնական զօրք Վերնականացն պարերգութեամբ։ Վերնականն երկնի։ Վերնականիդ սիրոյ տեսութիւն. (Նար. ՟Դ. ՟Խ՟Ը. ՟Հ՟Ե. ՟Ղ՟Գ։)

Սա վերաբերէ հըրոյ նման, որպէս բնութիւն է վերնական. (Յիսուս որդի.։)