to fly away, to take flight;
— յերկինս, to be borne to heaven.
ἁνάπτημι, ἁναπτερέομαι sursum volo. Ի վեր կոյս թեւապարել, թեւակոխել. թռչել. վերանալ. ի վեր դիմել. բարձրանալ. ամբառնալ.
Յերկինս վերաթեւել։ Վերաթեւեալ ընդ առաջ քրիստոսի։ Վերաթեւել ի տեղի անկելոց հրեշտակաց։ Վերաթեւեալ ելանէ յանմարմնականացն դադարս։ Առ փրկչական մարմինն վերաթեւեալ ամբարձցիս։ Վերաթեւեալ ի վերին աշտարակն սիոն. (Նեղոս.։ եւ Ճ. ՟Գ.։ Շար.։ Զքր. կթ.։ Յհ. իմ. ատ. եւ Յհ. իմ. երեւ.։ Յհ. կթ.։)
Զոտս՝ որ ընդ օդս վերաթեւէ, տկար բնութիւն կտաւոց կապէ. (Շ. խոստով.։)
Մարախ նախ քան զվերաթեւելն՝ լերկ. իսկ յորժամ վերաթեւեալ բարձրասցի, յայնժամ վաղվաղակի օդական է.(Ճ. ՟Ը.։)
ՎԵՐԱԹԵՒԵԼ. ն. Ի վեր թռուցանել. եւ Ամբառնալ զձայն. վերերգել.
Եւ ընդ ինքեան վերաթեւեաց՝ զհոգիս մարդկան հօր ընծայեաց. (Շ. խոստ.։)
Բազմանուագ ձայնիւք զերաժշտականացն վերաթեւեն նուագ. (Սհկ. կթ. արմաւ.։)