cf. Վարժումն.
ՎԱՐԺՈՒԹԻՒՆ ՎԱՐԺՈՒՄՆ. διδασκαλία institutio, disciplin, doctrina. Կրթութիւն. կրթանք. վարժ, վարժք, վարժանք. պ. վէրզիշ.
Կործանական կրթութիւն, մոլորապատիր վարժութիւն. (Նար. ՟Խ՟Ը։)
Վարժումն է ամենայն ինչ եւ ի քեզ. ի ձեռն վարժմանն իբր արհեստ ինչ կրթական, եւ ի ձեռն բանիդ իմաստք առաւելանին. (Անյաղթ հց. իմ.։)
Նա երեւեցուսցէ զվարդապետութիւն ի վարժման նորա. (Սիր. ՟Լ՟Թ. 11։)
Վարժումն է ամենայն ինչ։ Խաղաղականաւս հրահանգ վարժմամբ յարդարի։ Կրթի՝ ընդ կենցաղօգուտն անցանելով վարժումն. (Պիտ.։)
Վարժմամբ կրթութեան չարչարանացն վտանգի. (Նար. ՟Հ՟Զ.)
Ի վարժումն հնազանդութեան ծնողացն. (Լմբ. պտրգ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | վարժութիւն | վարժութիւնք |
accusatif | վարժութիւն | վարժութիւնս |
génitif | վարժութեան | վարժութեանց |
locatif | վարժութեան | վարժութիւնս |
datif | վարժութեան | վարժութեանց |
ablatif | վարժութենէ | վարժութեանց |
instrumental | վարժութեամբ | վարժութեամբք |