hy    |   fr

Սրտնութիւն, ութեան

s.

cf. Սրտմտութիւն.

cf. Սրտմտութիւն.

Տե՛ս զսրտնութիւնն, տե՛ս զսաստելն. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)

Վասն սրտնութեան խօսիցն։ Յաղթել սրտնութեան։ Սրտնութիւն ախտ մի է բարկ, զի սրտմտութեան եռանդն կոչեցեալ է. (Եւագր. ՟Գ. ՟Դ։)

Սրտնութեամբն խաւարեցուցանէ. (Խոսր.։)

Եւ յանհանգիստ սրտնութենէն՝ հանգչել ասէ ի չար ախտէն. (Շ. այբուբ.։)

Զսրտնութիւնդ դարձուցեալ ի սատանայէ՝ ընդդէմ եղբօրն կագիս։ Ամուսնացուցաք զսրտնութիւնն մեր ընդ դեւն բարկութեան. (Լմբ. ատ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif սրտնութիւն սրտնութիւնք
accusatif սրտնութիւն սրտնութիւնս
génitif սրտնութեան սրտնութեանց
locatif սրտնութեան սրտնութիւնս
datif սրտնութեան սրտնութեանց
ablatif սրտնութենէ սրտնութեանց
instrumental սրտնութեամբ սրտնութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անսրտնութիւն, ութեան

Voir tout