cicatrix, scar, seam, mark;
stain, spot, stigma;
— կեղեքածի, scratch;
ածել զ—ս ի բժշկութիւն, to heal up, to cicatrize, to close.
οὑλή cicatrix եւ tuber (որ եւ պալար. ռմկ. ուլ ). συνούλωσις cicatricis obductio τραῦμα vulnus, vibex, vestigium σπίλος (լծ. հյ. սպի). macula, labes, vitiligo. Բիծ կամ նիշ կամ հետք խոցուածոյ, վիրաց, կեղոյ, պալարի՝ մնացեալ յետ բժշկութեան.
Նշան սպւոյ կամ պալար կամ պաղպաջ։ Սպի այրեցածոյն է։ Ածից զսպիսն ի բժշկութիւն. (Ղեւտ. ՟Ժ՟Գ. 2. 28։ Երեմ. ՟Լ՟Գ. 6։)
Զի մի ունիցիմք սպի. (Ոսկ. եբր.։)
Լի էին խարանօք եւ վիրօք եւ սպեօք. (Եւս. պտմ. ՟Ե. 2։)
Եւ մեք աւասիկ յիւրաքանչիւր մարմինս ունիմք վէր եւ սպիս բազումս. (Եղիշ. ՟Է։)
Եցոյց նոցա զսպիսն, զի ծանուսցէ՝ թէ նոյն ինքն կենդանացաւ. (Եփր. յար.։)
Թէպէտ վէրք (մեղացն) անցանեն, այլ սպիքն՝ թէպէտեւ դարման ոք առնէ, չանցանեն, եւ կան մնան տեղիք սպեացն յամենայնի. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։)
Ո՞ւր արդեօք իցեն մեզ, որք զվէրսն ունին, եւ զսպիսն թշնամանեն. (Առ որս. ՟Ժ՟Դ։)
Զսպիսն մեղացն ջնջել։ Զի սպիք մեղացըն ջնջեսցին. (Յճխ. ՟Ժ՟Թ։ Շար.։)
Սպեաւ խորացեալ. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)
Զառ ի մեղացն սպիս ջնջել կարասցուք աշխատասիրութեամբ պարապման աղօթից։ Յումեքէ սպւոյ. (Բրս. հց. եւ Բրս. մախ.։)
Վասն վիրացն՝ որ արարին սպիս ի մարմինսն, արգելուլ զոմանս ի քահանայից (պատուոյ)։ Կան մնան յոգիսն ոչ դուզնաքեայ՝ զղջացելոցն՝ սպիք եւ տիպք եւ գիծք առաջին անիրաւութեանցն. (Փիլ. քհ.։)