ἁρχεκώτατος primus, principalior, antiquus. Սկզբնագոյն. սկզբնականագոյն. նախկնագոյն.
Կերպարան է սա սկզբնաւորագունի կնքոյն. եւ է սա բան աստուծոյ. (Փիլ. լին. ՟Ա. 4։)
Առ ի սրբազանագործութիւն աստուծոյանոցն պատուիրանացսկզբնաւորագոյն յառաջ ճանապարհէ (մկրտութիւն). (Դիոն. եկեղ.։)
Սկզբնաւորագոյն էր պատուիրանն. եւ մեզ ժամանակակից. (Ածաբ. պասեք. ՟Բ։)
Եւ է սա սկզբնաւորագոյն մեղք. (Գր. հր.։)