vn.

cf. Սխալիմ.

չ.

ՍԽԱԼԵՄ ՍԽԱԼԻՄ. σφάλλω . (յորմէ fallor ). διαπίπτω , παραπίπτω erro, labor, oberro, cado, incido, offendo, pecco παραλλάττομαι, παροράω praetereo. Գրի եւ ՍՂԱԼԵԼ. Սխալ ինչ գործել. վրիպիլ. մոլորիլ. խոտորիլ. յանցանել. պակասել. կասիլ. գայթել. գթել. ի դերեւ ելանել. Խալտենալ, մլրիլ, սահիլ .... իսկ Սխալել ի ծննդենէ է վիժել. ὡμοτοκέω foetum crudum pario, abortum facio.

Արջառ նոցա ոչ սխալեաց ի վրիպեցաւ։ Սխալեալ են խորհուրդք նորա։ Սխալեալ անկան ի մեծամեծ մեղս վասն կանանց։ Կոյր կուրի յորժամ առաջնորդէ, սխալէ։ Ի ժամանակի՝ յորում սխալեսցի ոտն նոցա։ Զի ուսանիջիք զիմաստութիւն, եւ մի սխալիցիք։ Խօսեցայ ընդ քեզ ի սխալելն քում, եւ ասասցեր՝ թէ ոչ լուայց քեզ։ Ոչ սխալեցաւ բան մի յամենայն բարեաց, այլ՝ ամենայն ինչ եղեւ։ Ոչ սխալէին բան մի (ի կարգէ հրամանացն)։ Եւ ոչ էր բան սխալեալ յարքայէ, զոր ոչ մեկնեաց նմա.եւ այլն։

Եթէ սղալեցից բան մի յամենայն բանից քոց, եկեսցէ ի վերայ իմ ամենայն նզովքն։ Եթէ ես ինչ սղալեցի կամ ստեցի այսմիկ երդման։ Եթէ սխալեմ ինչ ի հայծուածոց քոց, անէծք քո եկեսցեն ի վերայ իմ։ Իսկ սուրբն տրիփոն ոչինչ յաղօթիցն սխալէր։ կարգն նոցա ոչ սխալեցաւ. (Ղեւոնդ.։ Յհ. կթ.։ Ճ. ՟Ա.։ Իգն.։)

ն.

ՍԽԱԼԵԼ. ն. իբր Պակասեցուցանել. պակաս առնել.

Սպառնաս անիծանել. այլ ես աղօթել վասն քո. զոր ոչ երբէք սխալեսցի, եւ ոչ սխալեմ. (Մագ. ՟Դ։)

Ապստամբ հրեշտակքն, որք զթիւ երկնաւորաց դասուն սխալեցին. (Լմբ. յայտն.։)