s.

historiographer, historian;
— մատեան, book of history.

adj. s.

ἰστοριογράφος, ἰστορικός historiographus, historicus. Գրօղ զպատմութիւն. վիպագիր. պատմիչ. թէվարիխճի.

Յոյնք էին պատմագիրքն։ Փերեկիդէս պատմագիր։ Հեղանիկոս պատմագիր. (եւ այլն։ Եւս. քր. ՟Ա. եւ ՟Բ. ստէպ։)

Զյունացն միայն յիշեցաք պատմագիրս։ Նմանագոյնք արդեօք եբրայեցւոյն պատմագրաց. (եւ այլն. Խոր. ՟Ա. ստէպ։)

adj.

ՊԱՏՄԱԳԻՐ. ա. Պատմագրական. պատմական.

Ջան յանձին կալեալ մտանել ի պատմագիր մատենիցս խորութիւն. (Ագաթ.։)