s.

want of necessary things, indigence, necessity, dearth, beggary, misery, poverty;
penury;
privation;
— գանձուց, embarrassed state of the finances;
չքաւորութեամբ կեալ, to live in straitened circumstances, in poverty;
ի չքաւորութեան կայ, he is in great want, he is very poor.

s.

ἁπορία penuria, inopia, defectus ἑκτημοσύνη paupertas. Չքաւորիլն, եւ չքաւոր գոլն. աղքատութիւն. պակասութիւն գոյից, եւ այլոց իրաց.

Այլ նա ի չքաւորութենէ իւրմէ՝ զամենայն զոր ինչ ունէր՝ արկ գոյիւ չափ զկեանս իւր. (Մրկ. ՟Ժ՟Բ. 44։)

Բազում վշտօք եւ նեղութեամբք վտանգէր զամենեսին, եւ հասուցանէր ի չքաւորութիւն տնանկութեան. (Ղեւոնդ.։)

Ոչ զչքաւորութեան, եւ ոչ զպահոց. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 1։)

Մեծութիւն լինել զյղփութիւնն սահմանէր, եւ աղքատութիւն՝ զամենեւիմբ զչքաւորութիւնն՝ որ առ կեանս է հարկաւոր. (Բրս. հց.։)

Զի՞նչ դժուարութիւն քան զչքաւորութիւն հարկաւորացն. (Գէ. ես.։)

Վասն չքաւորութեան ոք որդւոյ՝ առնիցէ ատելութիւն ընդ ամուսնոյ. (Մանդ. ցանկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif չքաւորութիւն չքաւորութիւնք
accusatif չքաւորութիւն չքաւորութիւնս
génitif չքաւորութեան չքաւորութեանց
locatif չքաւորութեան չքաւորութիւնս
datif չքաւորութեան չքաւորութեանց
ablatif չքաւորութենէ չքաւորութեանց
instrumental չքաւորութեամբ չքաւորութեամբք