setting or laying a snare;
lying in wait;
cunning, deceitful.
Որ դնէ զորոգայթ, կամ լարէ զթակարդ. չարարուեստ. խաբեբայ. պատիր.
Զթագաւորն հպարտացուցեալ ամբարհաւաճեցուցանէր որոգայթադիր թշնամին ի գրգռել յարուցանել հալածանս։ Անըմբռնելիք յորոգայթադիր որսողաց. (Ագաթ.։ Յճխ. ՟Թ։)
Ըստ որոգայթադիր խորամանկ օձին վարդապետութեան. (Պիտ.։)
Զերծուսցե՛ս զմեզ յորոգայթադիր թշնամւոյն յարձակմանէ։ Զուարճասցի չարաւն որոգայթադիր թշնամին. (Փարպ.։ Յհ. իմ. ատ.։)
Թաքնաբար ընդ խաւար շրջի որոգայթադիրն. (Խոսր.։)
Որոգայթադիր բանսարկուն բազում անգամ մեզ եւ յաջակողմն տայ գթել. (Լմբ. պտրգ.։)
Որոգայթադիրք եւ դարանամուտք՝ ի ծործորս եւ ի զանխուլս սիրեն թաքչիլ. (Գէ. ես.։)
Որոգայթադիր բանս արկանելով նմա. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 15։)
Զանազան փորձութիւնք, եւ նենգութիւնք որոգայթադիրք. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)