crime, guilt, criminal attempt, misdeed, villainy, felony, ribaldry, vile wickedness;
wicked, guilty, criminal;
— եղեռան, crime;
—ք ապիրատութեան, excess;
ածել յ—ս, to carry to excess.
ՈՃԻՐ. ἕργον δεινόν actus dirus, scelus, malum grave δράμα facinus. գրի եւ ՕՃԻՐ, ՈՃԻՌ, ՕՃԻՌ. Չար ինչ մեծ. դժնեայ իրք. եղեռն. ապիրատութիւն. վնաս. յանցանք, եւ արկածք. ... (լծ. եւ էօղիւր ).
Խնայէ յիւրսն, թէպէտեւ ոճիրս ինչ գործեցին։ Եւ զայսպիսի ոճիրս գործելոյ բազում իսկ են վկայք։ Բազում ոճիրս սպանութեան առնէ. (Ոսկ. ՟բ. տիմ.։ եւ Ոսկ. մ. ՟Բ. 23։)
Բազում ոճիրս գործեալ էր նովաւ սատանայ. (Եղիշ. ՟Գ։)
Աշխարհի մեծ ոճիրս վնասուց ի նոցանէ (ի դիցն) ընդոստուցանեն։ Ի վերայ եբեր ոճիր վրիժուց. (Ագաթ.։ Պիտ.։)
Ի վերայ մեռելոց գործէին ոճիրս (կամ օճիրս) ըստ հեթանոսական սովորութեանց. (Խոր. ՟Գ. 20։)
Բազում չար ոճիրք (կամ օճիռք) զնա նեղեցին։ Եւ գրեթէ այն իսկ ոճիրք (կամ օճիրք) հակառակութեան գտան պատճառք հինիցն եկելոց ի վերայ մեր. (Յհ. կթ.։)
Զերիքովի մանկացն ոճիր, որք պատժեցան յարջէ՝ ծանի՛ր. (Կրպտ. ոտ.։)
ՈՃԻՐ. ա. Չար. չարաչար. անօրէն. դժնդակ.
Ի սովորութենէ ոճիր (կամ օճիռ) գործոյս այսորիկ գնացի առ նա։ Ոչ եւս գործեցից զանօրէն գործս զայս եւ զոճիր. (Վրք. հց. ՟Դ։ եւ Ճ. ՟Ժ.։)