cf. Նորոգումն.
ՆՈՐՈԳՈՒԹԻՒՆ ՆՈՐՈԳՈՒՄՆ. ἁνανέωσις, ἑγκαίνησις renovatio ἁλλοίωσις mutatio καινότης novitas. Նորոգելն, իլն, ըստ ամենայն առման.
Մատուցանել թուղթս վասն նորոգութեան (կամ նորոգման) սիրոյ եղբայրութեան մերոյ։ Նորոգումն (կամ նորոգութիւն) երիտասարդի ըստ ճանապարհաց իւրոց։ Այս է նորոգումն աջոյ բարձրելոյ։ Ի նորոգումն (յն. ի նորութեան) կենաց շրջեսցուք.եւ այլն։
Լիցի ինձ ի ծնունդ նորոգութեան վերստին ի հոգւոյն սրբոյ. (Եղիշ. ՟Ը։)
Կամ որպէս ἁκρίβεια diligentia, accuratio. Ճշդութիւն անվրէպ. փոյթ պնդութեան կամ նոր հոգողութեան.
Արժան է մեզ զայս զգուշութեամբ իմանալ, եւ պահել նորոգութեամբ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 36։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նորոգութիւն | նորոգութիւնք |
| accusatif | նորոգութիւն | նորոգութիւնս |
| génitif | նորոգութեան | նորոգութեանց |
| locatif | նորոգութեան | նորոգութիւնս |
| datif | նորոգութեան | նորոգութեանց |
| ablatif | նորոգութենէ | նորոգութեանց |
| instrumental | նորոգութեամբ | նորոգութեամբք |