s.

faultfinder, censurer, admonisher;
discover;
demonstrative.

adj.

ἑλέγχων, -ουσα, -ον arguens, redarguens. Կշտամբիչ. յաղթահարիչ.

Ոչ սիրէ անխրատն զյանդիմանիչս իւր. (Առակ. ՟Ժ՟Ե. 12։ տե՛ս եւ ՟Ի՟Թ. 1։ Ես. ՟Ի՟Ա. 26։ Ամովս. ՟Ե. 10։ Եզեկ. ՟Գ. 26. եւ այլն։)

Յանդիմանիչք էիք ստութեանն. (Եղիշ. ՟Գ։)

Դաւաճանօղ յանդիմանչացն լինին. (Շ. ատեն.։)

ՅԱՆԴԻՄԱՆԻՉ. παρεστηκώς exponens, exhibens. որպէս Յանդիման կացուցիչ, ի յայտ ածօղ.

Աճել ընտերացն օր քան զօր՝ լինէր յանդիմանիչ (յղի գոլոյ). (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)

Լա՛ւ է այր յանդիմանիչ քան զայր խստապարանոց. այր յանդիմանիչ զայն կոչէ, որ զիւր յանցանսն ոչ թաքուցանէ, այլ պարզմտութեամբ յանդիմանէ, եւ զղջացեալ՝ ներումն խնդրէ. (Լմբ. առակ.։)