vn.

cf. Անզգայիմ;
to be or become apathetic;
to be out of one's senses.

ՅԱՆԶԳԱՅԻԼ. cf. ԱՆԶԳԱՅԻԼ, ԱՆԶԳԱՅԱՆԱԼ.

Ձայն յանզգայելոց ի գինւոյ լսեմ ես. (Ել. ՟Լ՟Բ. 18։)

Յանզգայեալ կան ախտի (յն. անզգայաբար)։ Յանզգայեալ հարաւ այնուհետեւ ի սէրն Քրիստոսի (այսինքն վառեալ ամենայն ոգւով). (Ոսկ. մ. ՟Ա. 6։)