adj. adv.

Առաւել կամ կարի յամր.

Մի՛ երեւսցիս քան զմոգսն յամրագոյն առ ի հայեցումն խորհրդոց. (Ճ. ՟Գ.։)

Զի՞ յամրագոյն քան զխորհուրդ կամիք առաքել զմեզ առ Աղեքսանդրոս. (Պտմ. աղեքս.։)

Զհարկ բանիս հատուցի քեզ յամրագոյն. (Արշ.։)

Ո՛չ է պարտ շփոթել ընդ Ամրագոյն՝ որպէս յասելն կրկին նախդրիւ.

Պա՛րտ զայնպիսին ի յամրագոյն ի բանտս դնել. (Մխ. դտ.)