adj.

magical;

s.

—ն, magic, magic art.

adj.

μαγικός magicus, praestigiatorius. Սեպհական մոգուց եւ մոգութեան. դիւթական. յորմէ՝

s.

ՄՈԳԱԿԱՆՆ գ. է Մոգութիւն, դիւթութիւն. μαγική ars magica.

Ետես մոգական կախարդութեանն զօրութեամբ. (Պտմ. աղեքս.։)

Զմոգականն ասէ գամիրք գտին, եւ ապա պարսիկք (կամ մարք)։ Զանազանի մոգականն ի կախարդութենէ. (Նոննոս.։)