adj.

professing the religion of the magi.

adj.

ՄՈԳԱԿՐՕՆ եւ ՄՈԳԱԿՐՕՆԻԿ. Կրօնիւք մոգ. եւ մոգական.

Զմոգակրօն զքաղդէական մոխրապաշտութեանցն զիղձս. (Անան. եկեղ։)

Առաքեաց ի մոգակրօնիկ աշխարհ զմոգսն։ Զմոգակրօնիկ աշխարհն ո՛չ հրեշտակիւ կոչեաց, եւ ոչ մարգարէիւ, այլ աստեղբ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 6. եւ Ոսկ. տիտ.։)