Միաձի

adj. adv.

μόνιππος, -οίς solo equo. Ունօղ կամ ունելով զմի եւեթ ձի. միով եւեթ ձիով. cf. ԵԶԱՆԻ, cf. ՄԵԿՆԱԿԱՁԻ.

Յաւելաւ եւ միաձին յովանակական (ընթացք յասպարիզի). (Եւս. քր. ՟Ա։)

Միաձի ճողոպրեալ։ Փախչէր միաձի. (Բուզ. ՟Զ. 21. 22։ ՟Ե. 1. եւ այլն. ստէպ։)

Միաձի միահանդերձ վարատեալ. (Յհ. կթ.։)

Ինքն աշոտ ճողոպրեալ միաձի. (Արծր. ՟Գ. 16։)

Միաձիօք առնել զնահատակութիւնսն. (Պղատ. օրին. ՟Ը։)