adj. adv.

Ունօղ կամ ունելով զմի եւեթ հանդերձ. միաձորձ. մէկ հագուստով.

Դանիէլ՝ միահանդերձ մաշկանափորտն։ Միահանդերձք՝ բոկագնացք. (Բուզ. ՟Դ. 14։ ՟Զ. 15։)

Միաձի միահանդերձ զինքն եւ զհասարակ գունդն վարատեալ փախստականութեամբ. (Յհ. կթ.։)

Ի ձմերայնի սառուցեալ՝ միահանդերձ եւ անվերարկու. (Տէր Իսրայէլ. փետր. ՟Ա.։)

Բնակէր մեծաւ ճգնութեամբ՝ միահանդերձ եւ բոկոտն. (Կիր. պտմ.։)