Մենատեսակ

cf. ՄԻԱՏԵՍԱԿ. ա. մ. μονοειδής, -δῶς uniformis, una forma.

Յետ պղատոնի եւ պիւթագորի երկակի սահմանելոյ զիմաստասիրութիւն, արիստոտէլ մենատեսակ զնա սահմանէ. (Սահմ. ՟Ժ՟Ա։)