s.

solitude, lonesomeness.

s.

ՄԵՆՈՒԹԻՒՆ կամ ՄԷՆՈՒԹԻՒՆ. μόνωσις solitudo. Մէն միայն գոլն. միայնութիւն. առանձնութիւն. առանձնականութիւն.

Զանապատն տեսանիցես, զմենութիւնն նշմարիցես ... ուր մենութիւնն է. (Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ժ՟Դ։)

Ի միմեանց բաժանեալք (ի բաբելոն) մի մի ի նոցանէ զմէնութիւն (հին տպ. զմեկնութիւն) զկեցութեան յանձինս իւրեանց բերէին. (Ագաթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մենութիւն մենութիւնք
accusatif մենութիւն մենութիւնս
génitif մենութեան մենութեանց
locatif մենութեան մենութիւնս
datif մենութեան մենութեանց
ablatif մենութենէ մենութեանց
instrumental մենութեամբ մենութեամբք