cf. Մեղք;
յանձն առնուլ զ—նս, to confess one's faults.
ἀμάρτημα, -ατα, ἀμαρτία peccatum, -ta. Մեղանչանք, մեղք, յանցանք.
Մարդկան մեղանքն. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Որք անձանց մեղանացն զգայցեն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 14։)
Բազում անգամ եւ տանջանք մեղանացն են հիւանդութիւնք՝ առ ի դարձ ածելոյ. (Բրս. հց.։)
Զմեղանս յանձն առեալ հանդերձ հարկօք, եւ թողութիւն ի նմանէ խնդրեալ. (Խոր. ՟Բ. 52։)
Ի կենցաղիս ծովու մեղանացս ալեաց ընկլուզայ։ Թողեալ լիցին քեզ մեղանք քո. (Նար. ՟Լ՟Ե. ՟Հ՟Գ։)