sinning.
ἀμάρτημα, ἀμαρτία, τὸ πλημμελές peccatum եւ այլն. Մեղանչելն. յանցաւորութիւն.
Այս մոլորութիւն է եւ մեղանչումն ի ճշմարտութիւն. (Պրպմ.։)
Առ ի մեղանչումն եւ անառակութիւն սխալեսցէ. (Դիոն. ածայ.։)
Զմեղուցեալսն ի յետ մկրտութեանն մեղանչումն. (Սոկր.։)
Ոչ այնպէս ծանօթ եւ յայտնի իմն գիտէին յառաջ քան զօրէնսն՝ զմեղանչումն. (Ոսկ. հռ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մեղանչումն | մեղանչմունք |
| accusatif | մեղանչումն | մեղանչմունս |
| génitif | մեղանչման | մեղանչմանց |
| locatif | մեղանչման | մեղանչմունս |
| datif | մեղանչման | մեղանչմանց |
| ablatif | մեղանչմանէ | մեղանչմանց |
| instrumental | մեղանչմամբ | մեղանչմամբք |