s.

Մեհեան, կամ արձան կանգնեալ ի մեհեանս՝ ի տաճարս կռոց. եւ սպասք նոցին.

Ո՞րպէս հնար էր մեհենատաճարս արծաթիս առնել. թերեւս իբրեւ տապանակս փոքունս լինէր. որպէս ասի եւ տաճարս փղոսկրեայ. (Ոսկ. գծ.։)