handle, stilt of a plough.
ἑχέτλη stiva, aratri manica ἅροτρον, ἁροτρόπους vomer, aratrum, aratri ferrum. Փայտ երկայն իբրեւ զղեկ արօրոյ ի ձեռս հերկողի՝ մաճակալ կոչեցելոյ. եւ լայնաբար նոյն ընդ արօր, եւ ընդ խոփ.
Ոչ ոք արկանէ ձեռն զմաճով, եւ հայիցի յետս։ Սամեգար եհար յայլազգեացն վեց հարիւր այր մաճով արօրոյ. (Ղկ. ՟Թ. 62։ Դտ. ՟Գ. 31։)
Մաճիւ արօրոյ. (Նախ. դտ.։)
Մաճին փայտիւ. (Եղիշ. դտ.։)
Ունիս զմաճս արօրոյն. (Սեբեր. ՟Թ։)
Սովաւ աշակերտքն քրիստոսի զկցորդեալ (կամ զկորդացեալ) բնութիւն մարդկային որպէս մաճաւ կակղէին. (Եպիփ. խչ.։)