cf. Հեծեծանք.
cf. ՀԵԾԵԾՈՒԹԻՒՆ.
Ի հեծեծումն այլ դառնագոյն հեծումն խառնեսցի. (Մաշկ.։)
Զայսպիսի հինինումն ժողով տրտմութեան առնեմք՝ հեծեծումն զնա եւ շոգոլի կոչելով. (Նիւս. կազմ.։)
Զհեծեծումն քննութեան նախարարացն երեցունց. (Եղիշ. ՟Ը։ իբր վարանական հեծութիւն հծծելով ընդ միմեանս։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հեծեծումն | հեծեծմունք |
| accusatif | հեծեծումն | հեծեծմունս |
| génitif | հեծեծման | հեծեծմանց |
| locatif | հեծեծման | հեծեծմունս |
| datif | հեծեծման | հեծեծմանց |
| ablatif | հեծեծմանէ | հեծեծմանց |
| instrumental | հեծեծմամբ | հեծեծմամբք |