cf. Հեծեծանք.
cf. ՀԵԾԵԾԱՆՔ.
Հեծեծութեամբ խոստովանել։ Զլալիւն եւ զհեծեծութիւն. (՟Բ. Մակ. ՟Է. 37։ ՟Գ. Մակ. ՟Զ. 23։)
Զայսախառն հեծեծութիւնս թալկացուցիչս. (Նար. ՟Ղ՟Բ։)
Մռնչեալ հեծեծութեամբ. (Պտմ. աղեքս.։)
Ոչ եթէ ղամեք սպան զկային, այլ հեծեծութեամբ եւ երերանօք մեռաւ. (Եփր. աւետար.։)
Ոչ բազմանալով բազմանան տրտմութիւնք եւ հեծեծութիւնք. (Ոսկ. ես.։)
Հեծեծութեանց եւ յոգւոց հանելոյ պէտք են վասն մեղաց։ Հեծեծութիւն հաստատութիւն է դարձի. (Գէ. ես.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հեծեծութիւն | հեծեծութիւնք |
| accusatif | հեծեծութիւն | հեծեծութիւնս |
| génitif | հեծեծութեան | հեծեծութեանց |
| locatif | հեծեծութեան | հեծեծութիւնս |
| datif | հեծեծութեան | հեծեծութեանց |
| ablatif | հեծեծութենէ | հեծեծութեանց |
| instrumental | հեծեծութեամբ | հեծեծութեամբք |