cf. Հացկերութիւն.
ՀԱՑԿԵՐՈՅԹ ՀԱՑԿԵՐՈՒԹԻՒՆ. ἐστίασις epulatio, convivium. Հաց ուտելն, հացուտունք. կոչունք սեղանոյ. ճաշ. ընթրիք. խրախունք կոչնոց.
Սովորութիւն էր, յորժամ մեռանէր ոք՝ հացկերոյթ առնել. (Կիւրղ. օրին.։)
Զոմն իմաստասէր ի հացկերոյթ կոչեցին. (Խոսր.։)
Խրախութեամբ հացկերութից. (Պտմ. աղեքս.։)
Ի գիներբուսն հացկերութաց։ Առ հացտուն հացկերութացն. (Փիլ. տեսական. եւ Փիլ. իմաստն.։)
Զո՞ կոչէ ի պատրաստեալ հացկերութիւնն. (Նիւս. երգ.։)
Գիներբու հացկերութեամբ կախարդեալ. (Պիտ.։)
Սեղան հացկերութեան. (Պտմ. աղեքս.։)
Խրախճանութիւն հացկերութեան (կամ հացկերութաց). (Տօնակ.։)
ՀԱՑԿԵՐՈՅԹ ա. δαιτυμών epulo, conviva. Հաց կերօղ. կոչնական.
Ի տուն ածէ զհացկերոյթսն. (Նիւս. կազմ. ՟Գ։)