s.

good cheer;
banquet, feast;
կոչել ի —, to invite to dinner.

s.

ՀԱՑԿԵՐՈՅԹ ՀԱՑԿԵՐՈՒԹԻՒՆ. ἐστίασις epulatio, convivium. Հաց ուտելն, հացուտունք. կոչունք սեղանոյ. ճաշ. ընթրիք. խրախունք կոչնոց.

Սովորութիւն էր, յորժամ մեռանէր ոք՝ հացկերոյթ առնել. (Կիւրղ. օրին.։)

Զոմն իմաստասէր ի հացկերոյթ կոչեցին. (Խոսր.։)

Խրախութեամբ հացկերութից. (Պտմ. աղեքս.։)

Ի գիներբուսն հացկերութաց։ Առ հացտուն հացկերութացն. (Փիլ. տեսական. եւ Փիլ. իմաստն.։)

Զո՞ կոչէ ի պատրաստեալ հացկերութիւնն. (Նիւս. երգ.։)

Գիներբու հացկերութեամբ կախարդեալ. (Պիտ.։)

Սեղան հացկերութեան. (Պտմ. աղեքս.։)

Խրախճանութիւն հացկերութեան (կամ հացկերութաց). (Տօնակ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հացկերութիւն հացկերութիւնք
accusatif հացկերութիւն հացկերութիւնս
génitif հացկերութեան հացկերութեանց
locatif հացկերութեան հացկերութիւնս
datif հացկերութեան հացկերութեանց
ablatif հացկերութենէ հացկերութեանց
instrumental հացկերութեամբ հացկերութեամբք