cut, cutting.
Կտրելն, իլն. (ըստ ամենայն նշ)
Որպէս են ցաւք եւ վէրք, նոյնպէս եւ հատումն եւ կտրումն։ Խարանքն եւ կտրումն մարմնոյն. (Ոսկ. ղկ.։)
Կտրումն հերաց, չափաւոր զգեստ՝ հպարտութիւն տանջէր. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)
Կտրումն ունկանցըն նոցին՝ մաքրեաց զխորհուրդս չար օձին. (Տաղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կտրումն | կտրմունք |
| accusatif | կտրումն | կտրմունս |
| génitif | կտրման | կտրմանց |
| locatif | կտրման | կտրմունս |
| datif | կտրման | կտրմանց |
| ablatif | կտրմանէ | կտրմանց |
| instrumental | կտրմամբ | կտրմամբք |