spot, stain, blot, blemish;
brand, stigma;
stained, soiled;
— անուն, infamy, dishonour, discredit, disrepute;
հանել զ—, to clean, to scour, to take out stains.
κήλις, κηλίδος macula, ulcus, cicatrix. Աղտ. արատ. բիծ. իբր կեղ կամ սպի. (որպէս եւ յն. գիլիս, գիլի՛տօս. է կեղ, եւ կեղտ)
Մեղքն այնչափ աղտ եւ կեղտ (յն. մի բառ) կուտեն. այլ չզգայ ոք կեղտոյն այնմիկ։ Կալ եւ մնալ սուրբս եւ անարատս, եւ ոչինչ կեղտ աղտեղութեան յանձինս մեր ընդունել. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 12։ եւ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 9։)
Աղտեղացեալ մաքուր պատկեր յօտարին կեղտոյ։ Զկեղտ սրտին ջնջեաց. (Լմբ. սղ.։)
Վերարկու աղտեղեալ կեղտիւ. (Սկեւռ. աղ.։)
ԿԵՂՏ. ա. իբր ռմկ. կեղտոտ. աղտեղի. Արատաւոր եւ վատ (անուն).
Եւ զայս խիղճ մտաց, եւ կեղտ անուն ծերութեանս յաշխարհի թողից. (՟Բ. Մակ. ՟Զ. 25. յն. զկեղտ ծերութեան։)
Նովին առաջին կեղտ աղտեղութեամբ չարեաց. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2. (յն. լոկ, չարութեամբ։))
ԿԵՂՏՔ իբր յատուկ անուն, նախնի գաղիացիք, որ եւ Գաղատացիք ասին. յն. եւ լտ. գէլդի, չէլդի։