to excoriate, to scratch;
to tear, to rend, to lacerate, to flay, to wound;
to afflict, to vex, to harass, to oppress;
— զսիրտ, to rend, to harrow, to break the heart;
— զմիմեանս, to tear each other;
to revile or malign each other;
— զկէրս to rip up old sores, to open wounds afresh.
διασπάω distraho, discerpo Ճեղքելով կեղել. կեղ կեղ առնել, կամ կեղեւել զմարմինն. քանցել. խզել. գզել. գիշատել. յօշատել. պատառոտել. մերկել. քեղրթել, քաշկռտելով՝ պատըռտել, բղիկ բղիկ ընել.
Գազանք վայրի կեղեքեսցեն զնոսա. (Ովս. ՟Ժ՟Գ. 8։)
Կեղեքել եւ քանցել զբեկեալն, զգիշատեալն։ Ցտեալն կեղեքէ չարաչար զամենայն մարմին. (Ճ. ՟Ա.։ Մանդ. ՟Ի՟Գ։ Արծր. ՟Բ. 6։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ա։ Եփր. պհ.։ Խոսր.։ Նար.։ Լմբ.։)
Գանեաց արջառաջղօք, մինչեւ կեղեքեցաւ ամենայն մարմինն. (Ճ. ՟Բ.։)
համբերեալ գելարանաց եւ հալուածոց, մինչ զի առ հասարակ կեղեքեալ լինէին մարմինք նոցա. (Յհ. կթ.։)
Զկեղեքեալն եւ զբրդգզեալն ոչ յանձանձեցէք. (Խոսր.։)
Նկուն ճիրանք աղկաղկաց մնոցն մորմոքողաց զիս կեղեքեսցեն. (Նար. ՟Կ՟Ը։)
Անմեղ գառինք, որք ի գայլոցն պատառողաց ոչ կեղեքեցան. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)
ուր եւ ՟Ծ. իբր նմանութեամբ ասի.
Սակս ի քրիստոս հաւատոցն կային ի վիշտն, եւ կեղեքեալ լինէին աղքատութեամբն։ cf. ԿԵՂԵԼ։