mast;
sail;
weaver's beam;
— դրօչու, flag-staff;
կանգնել զ—ն, to raise a —;
խոնարհեցուցանել զ—ն, to unmast;
to dismast.
(ի կալոյ կամ ի կայուն գոլոյ, որպէս եւ ի յն. իսդօս) ἰστός malus, arbor navis եւ ἰστίον velum. Ստուար ձող նաւու իբրեւ բուն ծառոյ կամ սիւն փայտեղէն, յորոյ վերայ պարզի առագաստն. լայնաբար նշանակէ եւ զառագաստն,
Կայմն խոնարհեցաւ, եւ ոչ պարզեսցէ զառագաստն. (Ես. ՟Լ՟Գ. 53։)
Առնել քեզ կայմս եղեւնափայտեայս. (Եզեկ. ՟Ի՟Է. 5։)
Կայմն ամբարձման ի կայից իւրոց խլեցաւ. (Նար. ՟Ի՟Ե։)
Կայմն, որ է փայտ առագաստի նաւին. (Գէ. ես.։)
Ի թոյլ կայմս նաւի հասեալ հողմ՝ չյարդարիցէ եւ չուզղիցէ. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)
Զկայմն կանգնեաց. (յն. զառագաստս պարզեաց). (Ոսկ. մ. ՟Բ. 1։)
Կայմն խոնարհեցաւ. եւ ոչ իջուսցէ զմանր կայմսն (այսինքն զառագաստն). (Ոսկ. ես.։)