adj.

bègue, bégayeur, bredouilleur.

cf. ԿԱԿԱԶ.

Կակազոտ եմ ես ասէ։ Կակազոտ ծանրախոսն։ Մովսէս կակազոտ էր, ընդէ՞ր ոչ անարգեցաւ. (Եփր. ել.։)

Զի քաջ գիտէին զնա կակազոտ։ Պարզելով զլեզուն կակազոտ։ (Վրդն.ել. եւ Վրդն. թուոց.։)