s.

patriarchal dignity, patriarchate.

s.

Պատիւ եւ իշխանութիւն կաթողիկոսի. հայրապետութիւն. եպիսկոպոսապետութիւն.

Որոց խոստացեալ էր զկաթողիկոսութիւնն սուրմակայ, նստուցին զնա յաթոռ կաթողիկոսութեան հայոց։ Ընկեցին զնա յիշխանութենէ կաթողիկոսութեան. (Փարպ.։)

Սակս կաթողիկոսութեան զորդեակս իմ աստ սնուցանեմ. (Յհ. կթ.։)

ԿԱԹՈՂԻԿՈՍՈՒԹԻՒՆ. καθολικότης, τὸ καθολικόν, τὸ καθόλον rationalis, ratio sive officium rei publicae. Ըստ յն. ոճոյ, Արքունի հազարապետութիւն. համարակալութիւն, եւ այլն.

(Ակոդտոս) զտեսչութիւնն հասարակաց, որ անուանեալ կոչէին ի նոցանէ մագիստրութիւն եւ կաթողիկոսութիւն, առանց արատոյ վարեաց։ Մինչդեռ անդէն յաստիճանի կաթողիկոսութեանն էր, պսակեցաւ վկայութեամբ. (Եւս. պտմ. ՟Ը. 11։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կաթողիկոսութիւն կաթողիկոսութիւնք
accusatif կաթողիկոսութիւն կաթողիկոսութիւնս
génitif կաթողիկոսութեան կաթողիկոսութեանց
locatif կաթողիկոսութեան կաթողիկոսութիւնս
datif կաթողիկոսութեան կաթողիկոսութեանց
ablatif կաթողիկոսութենէ կաթողիկոսութեանց
instrumental կաթողիկոսութեամբ կաթողիկոսութեամբք