adj.

deep, high;
impenetrable, ahstruse, obscure, hidden, difficult to understand;
— ականողիք, sunken eyes.

adj.

βαθύς profundus. Նոյն ընդ խոր. խորունկ. տէրին.

Ի վիհ մեծ յանտառի խորին յոյժ։ Ե՛կ է՛ջ ի խորս խորինս։ Երկինք բարձր, եւ երկիր խորին (կամ խոր). (՟Բ. Թագ. ՟Թը. 17։ Եզեկ. լբ. 21։ Առակ. ՟Ի՟Ե. 3։)

Խորին վայրք երկրի. (Պիտ.։)

Նմանութեամբ ասի.

Բանք խորինք։ Խորին խորհուրդք. (Առակ. ՟ա. 6։ ՟բ. մկ. ՟բ. 31։ Ես. ՟լա. 6։ ՟իթ. 15։)

Խորին փիլիսոփայ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ա. եւ ՟Ժ՟Բ։)

Դարձեալ եւ այս առանձինբառ է հեբրայեցւոց, եւ խորին. (Կիւրղ. թագ.։)

Խորին խաղաղութիւն, կամ ծերութիւն, խաւար, առաւօտ, անապատ, չարութիւն, կռապաշտութիւն. (Արծր.։ Նար.։ Մագ. Շ. մտթ.։ Խոր.։ Յհ. կթ.։ Յարեաւ ի խորին ժամ առաւօտին՝ ի մէջ գիշերին. Գանձ.։)