Խայտամ, ացի

չ.

σκιρτάω salio, salto διάλλομαι transilio ἁγαλλιάζομαι exulto στρηνιάω, καταστρηνιάζω luxurio, luxuriose vivo. կայթել. կայտռիլ. ի վեր վազել յուրախութենէ. ոստոստել. խաղալ. խնդալ յոյժ, եւ ցնծալ. խնծղիլ. եւ Խենեշանալ. յօրանալ. ցոփանալ. ցաթկըտել, ճխալ, վխտալ, ուրախութենէն վեր վեր ընկնալ, խենդմշտըկիլ, շփանալ. ... Հասարակօրէն ասի զանբանից.

Խայտայիք իբրեւ զզուրակսի վերայ դալարոյ։ Խայտասջիք իբրեւ որթք արձակեալք ի կապոյ։ Խայտացին երինջք ի մսուրս իւրեանց։ Իբրեւզգառինս խայտացին. (Երեմ. ՟Ծ. 11։ Մաղ. ՟Դ. 2։ Յովէլ. ՟Ա. 17։ Իմաստ. ՟Ժ՟Թ. 9։ եկն վազելով ի վերայ բլրոց. Երգ. ՟Բ. 8։)

Ոչ զդելփին քո ետես ակօս պատառեալ, եւ ոչ զեզն ի ջուր խայտացեալ. (Առ որս. ՟Ի՟Զ։)

Կենդանեացն խայտան հոյլք ի դալար վայրս. (Խոր. վրդվռ.։)

Հօտք արօտականք ծաղկաւէտ խայտացեալք. (Յհ. կթ.։)

Սկսան ձիքն խայտեալ ընդ միմեանս. (Աթ. անտ.)

նովին նմանութեամբ ասի եւ զմարդկանէ.

Խայտալդ քո ել յականջս իմ. (՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Թ. 7։)

Փառաւորեաց զինքն, եւ խայտաց. (Յայտ. ՟Ժ՟Ը. 7։)

Յորժամ խայտան զքրիստոսիւ, ամուսնանալ կամին. (՟Ա. Տիմ. ՟Ե. 11։)

Խայտայր ալեօքն ծերունին աստուածորդւովն ի գիրկս իւր (Շար.)

Քրիստոս ի մարմնի. դողալով եւ խնդութեամբ խայտացէ՛ք. դողալով վասն մեղաց, եւ խնդութեամբ վասն յուսոյն. (Ածաբ. ի ծն.։)

Զխայտալն ի զգեստս եւ յինչս եւ յարարս. (Խոսր.։)

Խայտալ. որպէս Բացախայտալ. ἁποσκιρτάω resilio.

Դու ահնապազ ընդ իս ես, դու յիմ ծոցոյս ոչ մեկնեցար երբէք, դու զիմով եկեղեցաւ ոչ խայտացեր. (Ոսկ. ղկ.։)

Օգտել եւ խայտել (իբրեւ զերիվար) (Ոսկ.մ. ՟Բ. 25։)