cf. Կայտռամ.
ԿԱՅՏՌԱՄ ԿԱՅՏՌԵՄ ԿԱՅՏՌԻՄ. σκιρτάω, ἑξάλλομαι salio, exilio, exulto. Որպէս թէ Կայթել եռալով. կայտիռս առնուլ. ոստոստել ուրախութեամբ. եւ Եռալ զեռալ կայտառաց. վազել. խաղալ. ցնծալ. խայտալ. ցաթկըտել. եւ վխտալ.
Եռային (օձք) զմարմնով քիմովք եւ կայտռային զանդամօք իմովք. (Ագաթ.։)
Ի զանազան կենդանեաց ի ջուր եւ ի ցամաք կայտռալոյ. (Լմբ. սղ.։)
Ընթացք աներեւոյթք անասնոց կայտռելոց. (Իմ. ՟Ժ՟Է. 18։)
Լերինք եւ բլուրք կայտռեսցեն ընդունել ուրախութեամբ. (Ես. ՟Ծ՟Ե. 12։)
Կայր եւ մնայր բարիոք որսոյն, եւ տեսեալ՝ կայտռէր. (Ոսկ. հռ.։)
Ի վեր կայտռել եւ զուարճանալ. (ՃՃ.։)
Կայտռէին յերեսս երկրին (որպէս զձկունս թօթափեալս ի ցանցոյն). (Խոր. ՟Բ. 82։)
Ցնծային հրճուէին կայտռելով. (Արծր. ՟Գ. 7։)
Զօրէն որդանց միշտ ի տղմի կայտռէ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։)
Իբրեւ զճճիս եւ զազրատեսիլ զեռունս կայտռեալ խլրտէին. (Ճ. ՟Բ.։)
Բարեաց ազդումն ի քէն լիցին, եւ ցնծացեալըք կայտռեսցին. (Յիսուս որդի.։)